رایتینگ سمپل

اکثر دانشگاه ها به رایتینگ سمپل به عنوان بخشی از فرآیند درخواست پذیرش تحصیلی نیاز دارند، به خصوص اگر برای مدرک مبتنی بر نوشتن مانند روزنامه نگاری، نویسندگی خلاق یا انگلیسی درخواست می دهید. یک کارفرما همچنین ممکن است در طول فرآیند اپلای برای یک شغل، یک نمونه نوشتاری بخواهد، به ویژه اگر این موقعیت بر روی نوشتن و ویرایش محتوای نوشته شده یا انجام تحقیقات متمرکز باشد. ارائه نمونه های نوشتاری لازم نیست یک کار سخت یا خسته کننده از برنامه شما باشد و با چند مرحله ساده به خوبی انجام می شود.

انتخاب نمونه رایتینگ

1- هدف یک writing sample را درک کنید

کارفرما یا بررسی کننده درخواست دانشگاه شما به دنبال نمونه نوشتاری است که نحوه سازماندهی و بیان ایده های خود را نشان دهد. نمونه نوشتاری شما باید به مخاطبانتان نشان دهد که می‌توانید مطالب نوشتاری و صیقلی ایجاد کنید که مطابق با انتظارات موقعیتی باشد که برای آن درخواست می‌کنید.

نمونه نوشتاری را به عنوان تست یا یکی دیگر از عناصر کلیدی برنامه خود در نظر بگیرید. کارفرما یا بررسی کننده درخواست دانشگاه به نمونه نوشتاری شما به عنوان راهی برای سنجش میزان مناسب بودن شما با موقعیت یا برنامه نگاه می کند.

2- دستورالعمل نوشتن رایتینگ سمپل

دستورالعمل رایتینگ سمپل را با دقت بخوانید. کارفرما ممکن است توجه داشته باشد که آنها به دنبال یک نمونه رایتینگ یک صفحه ای هستند که توانایی شما را در برقراری ارتباط موثر یک ایده بازاریابی نشان دهد. یک نمونه سه صفحه ای در مورد بحران انرژی ارسال نکنید، زیرا این کار باعث هدر رفتن وقت کارفرما می شود و به کارفرما نشان می دهد که نمی دانید چگونه دستورالعمل ها را دنبال کنید. همین منطق در مورد نمونه نوشتن درخواست دانشگاه نیز صدق می کند: فقط نمونه هایی را ارسال کنید که به دستورالعمل های ارائه شده توسط دانشگاه پاسخ می دهند. اغلب، کمیته پذیرش متوجه می‌شود که چگونه دستورالعمل‌های نمونه نگارشی را به خوبی دنبال کرده‌اید و آیا نمونه‌ای ارائه کرده‌اید که با معیارهای تعیین‌شده توسط کارفرما یا دانشگاه مطابقت داشته یا نه.

برخی از کارفرمایان ممکن است مشخص نکنند که در یک نمونه نوشتاری به دنبال چه چیزی هستند. اگر چنین است، موقعیت یا برنامه ای را که برای آن درخواست می دهید و اینکه چگونه می توانید مهارت های خود را از طریق یک نوشته خاص نشان دهید، در نظر بگیرید.

3- نمونه رایتینگ قوی تر را انتخاب کنید

زمانی که تصمیم می گیرید از کدام نمونه نوشتاری استفاده کنید، ایده آل خواهد بود که نمونه انتخابی با موقعیت یا برنامه ای که برای آن درخواست می کنید مرتبط باشد و همچنین قوی ترین نوشته شما باشد. در هر صورت، همیشه صادق نخواهد بود. اگر بین دو نمونه که یکی از آن‌ها از نظر نوشتاری قوی‌تر است اما از نظر ارتباط ضعیف‌تر است، در حال تزلزل هستید، مقاله‌ای را ارسال کنید که نوشتار قوی‌تری دارد. قدرت نوشتاری نمونه راتینگ شما، نوشته شما را به بهترین شکل نشان می‌دهد، و مرتبط بودن در رتبه دوم پس از یک نمونه خوب نوشته شده قرار می‌گیرد.

اگر وقت دارید، می‌توانید مقاله مرتبط‌تر را نیز اصلاح کنید تا بهتر نوشته شود و در عوض، آن را ارسال کنید. این به داور نشان می دهد که شما برای یافتن یک نمونه نوشتاری مناسب که مهارت های نوشتاری قوی شما را نیز نشان می دهد، وقت گذاشته اید.

همچنین می توانید یک نمونه نوشتاری برای یک درخواست شغلی خاص یا درخواست دانشگاه ایجاد کنید. اگر تجربه کاری محدودی دارید و برای یک شغل سطح اول درخواست می دهید، ممکن است لازم باشد. برای مثال، اگر برای شغلی در بخش فروش درخواست می دهید، ممکن است یک پیشنهاد ساختگی برای فروش محصول شرکت به یک مشتری، یا یک نمایه ایجاد کنید. یا اگر برای یک موقعیت تحقیقاتی درخواست می‌کنید، می‌توانید یک پروژه تحقیقاتی ارسال کنید که مهارت‌های عالی تحقیق و نوشتن شما را نشان می‌دهد. پروژه شما نمونه‌های نوشتاری خوبی برای درخواست‌های بار اول هستند، به‌ویژه اگر روی آن‌ها سخت کار کرده باشید و به نظر می‌رسد که مربوط به موقعیت یا برنامه‌ای است که برای آن درخواست می‌دهید.

4- نمونه رایتینگ های غیررسمی درج نکنید

نمونه های نوشتاری غیررسمی را درج نکنید. اگرچه نمونه نوشتاری شما باید سبک و صدای شما را نشان دهد، از نمونه هایی استفاده نکنید که از زبان غیر رسمی و لحن معمولی استفاده می کنند. نمونه نوشتاری شما باید حرفه ای و صیقلی به نظر برسد. از ارسال پست های وبلاگ یا پست های فیس بوک به عنوان نمونه نوشتن خودداری کنید، مگر اینکه وبلاگ یک وبلاگ حرفه ای باشد و به مسائل مربوط به درخواست شما بپردازد.

همیشه نوشته های اخیر یا فعلی را بجای نوشته های قدیمی ارسال کنید. اگر چندین سال است که از مدرسه خارج شده اید، مقاله ترم علمی قدیمی شما ممکن است بهترین نمایش نوشته شما نباشد. به کارفرما یا بازبین می‌گوید که شما برای مدت طولانی ننوشته‌اید و ممکن است قوی‌ترین نوشته خود را به نمایش نگذارید.

5- ترجیح بر نمونه رایتنگ های کوتاه و منظم است

به سراغ نمونه های کوتاه و مرتب بروید. کارفرما یا بازبین احتمالاً تعداد صفحات یا گزیده‌هایی را که در برنامه می‌خواهند یادداشت می‌کند. اگر تعداد مشخصی وجود ندارد، از ارسال مقاله ده صفحه ای یا گزارش پنجاه صفحه ای خودداری کنید، زیرا اکثر داوران زمان محدودی دارند و احتمالاً تمایلی به خواندن بیش از چند صفحه از نمونه نوشتاری شما ندارند. تعداد صفحات استاندارد نمونه رایتینگ حدود دو تا پنج صفحه برای نمونه های نوشتاری دانشگاه است. برخی از کارفرمایان ممکن است فقط یک تا دو صفحه نمونه نوشتن بخواهند.

اگر مقاله طولانی دارید که می خواهید ارسال کنید، گزیده هایی از مقاله را انتخاب کنید که بهترین نوشته شما را به نمایش بگذارد. یکی از گزینه‌ها انتخاب بخشی از مقدمه، پاراگراف‌های بدنه و نتیجه‌گیری است که مجموعاً بیش از پنج صفحه نیست، بنابراین خواننده شما نسبت به کل مقاله احساس می‌کند.

قالب نمونه رایتینگ استاندارد

1- اشتباهات گرامری و املایی را بررسی کنید

اشتباهات گرامری و املایی را بررسی کنید. برای هر گونه خطا، نمونه نوشتاری خود را به دقت مطالعه کنید، زیرا می خواهید نمونه شما به خوبی نوشته شده و تا حد امکان کامل به نظر برسد. این موضوع حتی اگر برای شغلی درخواست می‌دهید که لزوماً نیازی به نوشتن عمیق در هر روز ندارد، مرتبط است، زیرا احتمالاً به مشتریان ایمیل ارسال می‌کنید و کارفرمای شما نمی‌خواهد ایمیل‌های دارای خطا زیر سربرگ شرکت ارسال شود.

یکی از ترفندها این است که نمونه نوشتاری خود را به عقب بخوانید تا به دنبال کلمات غلط املایی یا اشتباهات گرامری بگردید. همچنین می توانید از یک همتا، دوست یا همکار خود بخواهید که نمونه نوشتاری شما را برای هر گونه اشتباه املایی و گرامری آشکاری که ممکن است از قلم انداخته اید بخواند.

2- بررسی دستورالعمل دانشگاه مقصد

4- فهرست مطالب

فهرست مطالب را ایجاد کنید. این امر به ویژه در صورتی مهم است که شما در حال ارسال سمپل رایتینگ برای درخواست دانشگاه هستید، زیرا نشان می دهد که برای سازماندهی و قالب بندی درخواست خود وقت گذاشته اید. نمونه رایتینگ خود را در فهرست مطالب قرار دهید تا دسترسی داور به آن آسان باشد.